Korku

Seversin birisini ölesiye,
fakat söyleyemezsin sevdiğini.
Korkarsın.
Terk edilmekten, yalnız kalmaktan değil.
Çünkü zaten yalnızsındır.
Söyledikten sonra yaşayacaklarından korkarsın.
Yüzündeki o gülümsemeyi kaybetmekten,
boğaza vuran mehtabı kıskandıracak güzellikteki
gülümsemeyi kaybetmekten korkarsın.
Uykuların kaçar, gecenin kıyısında
oturup düşünürsün, belki bir sigara yakarsın.
Yaşamak ağır gelir, ölmekten korkarsın,
aşık olmaktan, aşkı yaşamaktan değil,
aşk ile meşk edememekten,
"gel" dese gidememekten korkarsın.
Ve eğer korkuyorsan, aşkı yaşamaya layık değilsindir.
Korku seni karanlık zindanlarda tutsak eder,
korku aşktan sonra en kuvvetli duygudur.
Pes edersin, yenik düşersin, vazgeçersin,
bir kere gülümsesin bana yeter dersin;
gülümser,
yeter.

En büyük pişmanlığımdan biridir belki.Adına şiir yazılmamış kadınların sokaklarda dengi.Ne zamandır farklı görüyorum gözün gökteki rengi.

. Tanrı insanın sol cebıne aşkı koyar gidermiş.Bir camın pisliğinde kalır gidermiş tüm hayaller,erirmiş.Bu yüzden her yastıktan kafanı kaldırdığında gözlerin şişermiş dokunamamak gibi.saat 00.27(şuan gözlerinin altı şiş)

Bekleyiş

Bir kadın buldum ümidim azdı, hayal kurdum.
Bir kadın buldum önümüz yazdı, kışta soldu.
Bir kadın buldum yolumuz açıktı, önümü kazdı, düştü.
Bir kadın buldum bembeyazdı, kağıtlar kanadı oldu, uçtu.
Bir kadın buldum bana seni çizdi, elleri kanadı kanadı durdu.
Ve bir kadın buldum ruhu itti bedenden, beni ona kurdu.